'HOE DE NEDERLANDSE WET NIET-FUNCTIONERENDE LUCHTWASSERS MOGELIJK MAAKT'

Het verschijnen van het WUR-rapport over luchtwassers heeft behoorlijk wat stof doen opwaaien. Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat is dan ook van plan om de reductiepercentages van geur voor een groot aantal chemische luchtwassers flink te verlagen. Ventilatiespecialist Jan Waayer vertelt over de mazen in de Nederlandse wetgeving waardoor bedrijven dit soort niet-functionerende systemen kunnen en mogen leveren.

Waayer legt uit hoe de kostbare en ingewikkelde procedure verloopt om met een systeem op de RAV-lijst te komen; om vervolgens te constateren dat iedereen dit systeem kan kopiëren en zonder enige vorm van onderzoek mag verkopen als een 'functionerend' systeem dat op de lijst staat.

Als fabrikant moet je, om een luchtreinigingssysteem op de agrarische markt te kunnen brengen, op de zogenaamde RAV-lijst staan. Om op die lijst te komen, moet je een aantal fases doorlopen. Zoals het aanvragen van een proefstalstatus. Hiervoor moet een meetplan worden opgesteld en een officiële aanvraag worden ingediend. "Dit is dermate ingewikkeld en specialistisch dat je hiervoor hulp moet inhuren", aldus Waayer. De kosten bedragen ongeveer tienduizend euro en er wordt getoetst door de Technische Adviescommissie RAV. "Als je geluk hebt, slaag je in één keer anders moeten er aanvullingen komen. Dit hele proces duurt minimaal een jaar; meestal langer.", legt de directeur van JW ESPO uit.

Gemeentes eisen een geurreductie van minimaal zeventig procent. Om proefstalstatus voor je luchtfilter te kunnen krijgen, en dus de markt op te mogen, moet een systeem minimaal zeventig procent van de stank reduceren. Waayer ontwikkelde eigenhandig een duurzaam biologisch luchtfilter en heeft dus aan den lijve ondervonden hoe dit proces verloopt. "Als je na al die onderzoeken dan eindelijk een proefstalstatus krijgt, heb je drie jaar de tijd om aan te tonen dat je die (voorlopige) reductiefactor ook daadwerkelijk haalt." Dit doe je door bij twee stallen officiële metingen te laten uitvoeren door een erkend bureau. Een voorbeeld van zo'n erkend bureau is Eurofins. De kosten van deze metingen liggen tussen de tachtig- en honderdduizend euro per proefstal. Wanneer de metingen klaar zijn, ontvang je een officieel meetrapport. "In sommige gevallen kan deze procedure wel zes jaar duren." vertelt Waayer. Als de procedure helemaal is afgerond, kom je op de RAV-lijst.

Maar dat is waar de problemen beginnen volgens Waayer. "Je systeem staat niet op je (bedrijfs)naam, maar er wordt beschreven hoe het globaal in elkaar steekt. Nooit helemaal exact natuurlijk, want anders geef je alles prijs." Het vreemde is nu dat wanneer iemand een systeem nabouwt volgens deze summiere beschrijving, het systeem dan officeel gezien voldoet aan de wet. "Afgezien van alle investerings- en onderzoekskosten, kan iemand anders zomaar mijn systeem kopiëren zonder ook maar enig benul te hebben van hoe het systeem precies is opgebouwd of hoe het werkt." De kans dat er dan een systeem wordt gebouwd dat niet functioneert, is dan ook zeer groot.

Waar het originele systeem zorgvuldig werd gemeten om te kijken of het vereiste rendement werd behaald, kan een ander bedrijf een nagebootst

luchtfilter zomaar toepassen in bijvoorbeeld een varkensstal. Er wordt niet gecontroleerd of het gekopieerde luchtfilter de vereiste reductiewaardes haalt en er wordt ook niet getoest of bijvoorbeeld de besturingscomputer juist werkt. "Is het dan raar dat er veel systemen in de markt zijn die niet functioneren?", vraag Waayer zich af. Hij vindt dat dit soort ‘mazen in de wetgeving’ veel beter onder de aandacht moeten worden gebracht, omdat het brengt de sector veel schade toebrengt en het bedrijven die in gedegen onderzoek geïnvesteerd hebben tot wanhoop drijt.†Hij pleit dan ook voor verandering in de Nederlandse wetgeving.

Waayer ontwikkelde een volkomen biologisch luchtfilter waar hij het afgelopen jaar allerlei metingen aan heeft laten uitvoeren. Uit al die metingen kon geconcludeerd worden dat het biofilter van JW ESPO ammoniak en geur bijna volledig reduceert. Momenteel is hij dan ook in afwachting van een plek op de RAV-lijst.

Lees het hele artikel over het WUR-rapport en luchtwassers in het vakblad Pig Business van donderdag 3 mei.